Eeuwen geleden leefde in Japan op de eilanden van Hokkaido de Ainu stammen. De Ainu stammen waren de meesters van Uepeker. De kunst van het verhalen vertellen. Verhalen vertellen die dagen kunnen duren gebaseerd op gebeurtenissen die zij zich nog konden herinneren. Beschermd door de zorgzame vuurgoden werd hun thuis omringd door vulkanen. Aan de andere kant van het het meer ligt de berg Oakan. Alle stammen waren groot fan van de gigantische berg en nog meer van het bos onderaan de berg. Grotendeels vanwege de mythische wezens die leefde in dit bos.
Maar over de prinses van Ainu raakte niemand uitgepraat. Prachtig als ze was hield ze niet van stil zitten en ging dan ook regelmatig met de vrouwen mee vissen. Dat is ook waar ons verhaal begint. Prinses Senato was op stap met de dames en opzoek naar de flinke zalmen die in het meer leefde. En opeens, uit het niets stort een groep herten zich in water. De vrouwen draaien zich om en zien waarvan de herten zo waren geschrokken. Een groep flink bebaarde en sterke mannen op paarden. Ze schieten één van de hertjes neer en een grote glimlach verschijnt op de gezichten van de jagers, hun ogen gevuld met leedvermaak.
Senato kijkt de mannen één voor één aan totdat haar ogen de ogen van Manibe kruisen. De enige jager met een bedroefd gezicht, totdat hij Senato ziet. Zijn ogen beginnen gelijk te sprankelen en kijkt snel weg. De jagers stappen van hun paard om de hert mee te nemen. Senato en de vrouwen proberen nog vlug de zalmen te verzamelen totdat Manibe zijn hand op de schouder van Senato legt. Ze springt op en Manibe kijkt ongemakkelijk naar zijn handen. Senato volgt zijn blik en ziet de zalm in zijn hand. Ze kijkt hem aan en kan niet anders dan alleen maar blozen.
Een scherp fluitgeluid klinkt uit het bos en in oogwenk zitten alle mannen weer op hun paarden en verdwijnen het bos in. Senato en Manibe kunnen vanaf dan het geluk wat ze voelde niet meer ontkennen tijdens hun korte ontmoeting. Maanden gaan voorbij waarin ze elkaar blijven zien. Senato maakte warme mantels en handschoenen voor hem. Manibe gaf op zijn beurt weer prachtige bloemstukken aan haar. Maar alles moest in het geheim want waar zij een prinses was, was hij slechts een jager. En daar mocht de machtige familie nooit achter komen. Totdat Senato de leugens niet meer aan kan en Manibe vraagt om haar vader te overtuigen van hun liefde.
Samen gingen ze naar haar vader en Manibe vroeg om zijn zegen. Hij keek hun beide aan en weigerde. Senato werd naar haar kamer gebracht en Manibe werd verteld nooit meer in het dorp te komen. Senato mocht hij nooit meer zien. Het duurde zeker twee dagen voordat Senato en Manibe elkaar weer opzochten. Ze besloten dat als de stam hun niet wou hebben ze zouden vluchten. En zo gebeurde het. Ze vluchten naar de bossen bij de Oakan berg waar ze de rest van leven tussen de dieren en mythische wezen woonden. Na vele tevergeefse zoektochten is nooit meer wat van beide vernomen.
Jaren later nadat de geliefde in het bos besloten te wonen verschenen de mysterieuze mosballen in het meer. Vele geloofde dat de geest van Senato en Manibe transformeerde tot de mosballen.
Sommige dachten dat het iets had te maken met mythishe wezens die in het donkere bos woonden. De groene ballen bleven groeien en verschenen in de wateren van de hele regio. Sindsdien worden ze gegeven als symbolisch cadeau aan partners. Het liefdes verhaal van Senato en Manibe en hun oneindige liefde staan dan ook voor de kracht van de mosballen, die honderden jaren oud kunnen worden.
Ondertussen weten we dat de stromingen in het water de stukken alg op de bodem in beweging brengt. Hou dit een paar weken vol en je krijgt de perfecte bolvorm, gewoon door de natuur zelf. En dat is wat de Marimo is, allemaal stukjes alg gevormd als een bol. De Marimo die in onze flessen zweven zijn dan dus ook levende organismes. En als je ze de juiste aandacht geeft kunnen ze eeuwen meegaan.
De Marimo bollen vind je in de wateren bij Japan en Estland. En in Ijsland heeft hij de trotse naam als harige geitenbol gekregen. Doorgaans een koude omgeving en dat is ook waar je Evergreen zich het fijnst voelt. Je hoeft hem niet in je koelkast te bewaren maar blijf tussen de 17 en 23 graden. Licht wil de Marimo ook niet te veel van hebben. Een plekje met schaduw is voldoende.
En dan nog het leukste. Je mag zo vaak met je Marimo spelen als je wilt! Zorg dat je minimaal 1 keer in de 2 weken het water ververst. Mocht het ooit nog eens zomer worden liever 1 keer in de week. En het belangrijkste, was je mosbol! Als ze wat bruinig of vreemde kleuren beginnen te krijgen geef ze dan een flinke wasbeurt. Met een pincet haal je ze er zo weer uit. Draai, kneed en pers ze weer tot de juiste vorm voordat ze weer hun huis in gaan.
